BEDRİ RAHMİ EYÜPOĞLU

 Geleneksel süsleme sanatıyla halk sanatının zengin motiflerinden yola çıkarak özgün bir yoruma ulaşan ressam ve şairdir.

         Öğrencilik yıllarında resim öğretmeni Zeki Kocamemi’nin ilgisiyle resme yönelmiştir.İbrahim Çallı’nın öğrencisi olmuştur.1931’de diplomasını almadan Akademi’den ayrılarak Fransa’ya gidip Dijon ve Lyon’da çeşitli özel atölyelerde çalışmıştır.1933’te Londra’ya gitmiş,aynı yıl Türkiye’ye dönmüştür.1936’da daha önce yarım bıraktığı Güzel Sanatlar Akademisi’nin diploma sınavına girip Hamam adlı resmi ile birinci olarak diplomasını almıştır.Çeşitli dergilere sanat ve estetik konularında düzenli yazılar yazmıştır.

         Şiir yazmaya lise yıllarında başlamıştır.İlk ürünleri 1932’den sonra Varlık,Yeditepe,Ses,İnsan gibi dergilerde çıkmıştır.1941’de Yaradana Mektuplar’la başlayarak Karadut (1948) Tuz (1952) Üçü Birden (1953) Dördü Birden (1956) Dol Karabakır Dol (1974) gibi birçok şiir kitabı yayınlanmıştır.Şiirlerinde de resim çalışmalarına paralel bir anlayışla halk edebiyatının zengin motiflerinden esinlenmiştir.

         Eyüpoğlu 1940’dan başlayarak bütün sanat yaşamı boyunca resim çalışmalarına paralel bir anlayışla duvar resimleri,kabartmalar ve mozaik panolar yapmayı da sürdürmüştür.Harbiye’de Hilton Oteli’ndeki duvar resimleri,1959’da Paris’teki NATO Merkezi için yaptığı bugün Brüksel’de bulunan 50 m’lik mozaik pano bu çalışmalardan bazılarıdır.
         Eyüpoğlu’nun ayrıca Canım Anadolu (1953), Tezek (1975), Deli Fişek (1975) adlı gezi,Nazmi Ziya (1937) adlı monografi kitapları,ölümünden sonra yayınlanmış Yaşadım (1977) adlı şiir ve Resme Başlarken (1977) adlı deneme kitapları vardır.Ayrıca çeşitli resim ve çizimleri Binbir Bedros (1977) Karadut (1979) ve Babatomiler adlı albümlerde toplanmıştır.
  Eserleri

ŞİİR

1944    Yaradana Mektuplar

1948    Karadut

1952    Tuz

1953    Üçü Birden (ilk kitaplarının ikinci baskısı)

1956    Dördü birden (yeni eklemelerle yeni baskı)

           Karadut 69 (yeni eklemelerle bütün kitapları),

1974    Dol Karabakır Dol

1977    Yaşadım

Kitap olarak yayınlanmış gezi notları da vardır.

  OĞLUM MEHMEDE

Meyvelerimizi Takdim Ederim

İşte armutlarımız çırılçıplak

Ne avret mahallerinde yaprak

Ne de kendilerini verirken naz ederler

Üç aylık sabinin gülüşü

Yağmurun kendiliğinden dökülüşü gibi

Herşeylerini verirler

Yabana atma meyvelerin şehvetini tosunum

Şehvetle nur

Yalnız meyvelerin cennetinde

Haşrüneşr olur

Dalından ayrılan meyveye kulak ver

Hâlâ içerisinde toprağın uğultusu

Ve için için akan serin çeşmeler.

Isır meyveleri tosunum birer birer

İnsanoğlu cennetlerin en güzeline

Meyveleri ısırarak girer.

Oğlum Mehmede meyvelerimizi takdim ederim

Dilerim Allahtan

Meyve ağaçları sıralansın ömrün boyunca

Hazzın biri tükenmeden

Öteki yansın dallarda alev alev

Ve rüyalarına salkımların buğusu dolsun

Cürmün çağla taşlamaktan

Yaran böğürtlen dikenlerinden

Ölümün ağulu dutlardan olsun.

Yaradana Mektuplar             

SEVİNSİN 

Aldık nasibimizi hüzünden

İşte geldik gidiyoruz sevinsin

Halbuki ne güzel başlamıştı hikâye

Şerbet gibi bir gök üstümüzde.

Ve bütün lezzetleriyle toprak

Gözümüzde nur, dizimizde takat

On parmağında on hüner vardı

Biz onun sevgili kulları.

Dünyasını âbad eyledik

Bir can verdi bize bin alır

Gideriz gözümüz arkada kalır

Sevinsin 

Açın kapıları açın

Gidin haber verin meleklere

Can çekişip durmasın beyhude yere

Elbet bir tutam ot biter üstümüzde

Mezarına göre ayağını uzatır ölülerimiz.